Ontwikkelen is niet altijd makkelijk. Ontwikkelen doet zelfs een beetje pijn. Veranderen ook.
Je wordt immers uitgedaagd uit je comfortzone te stappen. Een paar jaar geleden besloot ik dat het tijd werd mijn eigen gemakscirkel te verlaten.
Elke maand iets dikker worden moest stoppen. En daarmee ook het broodje kroket tijdens de lunch. Een gezonder leven had ik besloten.
In mijn geval niet meer snoepen en starten met hardlopen. Afscheid nemen van het oude en starten met iets nieuws doet pijn. Eigenlijk willen we helemaal niet veranderen.
Niets zo makkelijks als ’s avonds thuiskomen, het avondeten naar binnen schuiven, jezelf op de bank leggen en naar de tv staren. Met iets lekkers erbij. Want dat is gezellig.
Toch begonnen. 5 km werd 10 km. 10 km werd 10 Engelse Mile (= 16,4 km). Uiteindelijk de halve marathon. Zo klinkt het kort en makkelijk. Echter maanden zijn er over heen gegaan.
Die tijd was niet makkelijk; wind, regen, hagel en ook sneeuw. Elke keer omkleden, hardloopschoenen aan en over de drempel stappen vereiste discipline. Zelfdiscipline in mijn geval.
Jezelf pijn doen om juist die dingen te doen die niet leuk zijn. Mijn definitie van zelfdiscipline.
Met resultaat. Ik voel mij veel fitter; zowel fysiek als mentaal.
Het succes van elk ontwikkeltraject of veranderproces hangt in belangrijke mate af van zelfdiscipline. Binnen de organisatie en binnen jezelf.
Gaat het om die succesvolle fusie. Transformatie naar zelforganisatie. Ontwikkelen van leiderschap. Groei in effectiviteit. Of meer persoonlijk: niet meer drinken, stoppen met roken of afvallen. Durf jezelf pijn te doen.
Ga voor resultaat. Fysieke en mentale weerbaarheid betekent fitheid. Van zowel jezelf als jouw organisatie.
Wees eisend en stimuleer anderen en jezelf. Dan staan we de volgende keer samen aan de start. Of nog liever; samen bij de finish.
Andrew