De gamingbril deel 2: indicatoren en targets
Donderdag, 05 November 2020Scoreborden op kantoor“Als vakidioot bekijk ik de wereld door een gamingbril. Dat ontdekte ik onlangs toen een nieuwe collega mij vroeg om mijn gedachtegang te expliciteren. Irritante vraag. Maar oh zo leerzaam.”
Om nog eens terug te komen op die gaming-bril. Ik zie overal ‘score-borden’. In spelsimulaties noemen we dat ‘indicatoren’ In het echte leven noemen we ze: KPI’s, targets, teamdoelen, Commitment statements en meer van dat soort ‘enge’ dingen. Cijfers om je op te richten, cijfers waarmee je denkt (iets) te kunnen winnen. Of waarvan je denkt dat het iets over jou zegt. Of dat echt zo is, is nog maar de vraag.
Ook privé zie ik dat. M’n dochter had op tijd al haar weektaken af! Fantastisch …. Of boeien? Ik probeer als moeder mijn ‘spelleidersrol’ te pakken op het proces. Het gaat niet om het resultaat. Was het leuk op school? Mooi! Was het een fijne wedstrijd? Mooi! Het gaat niet om het winnen, het gaat om de lol.
Maar vind ik dat eigenlijk wel echt?Ik ben zo resultaatgericht als het maar zijn kan; voor wie de kleuren van management drives kent: ik ben ‘
oranjeder’ dan het koningshuis. Ik begin geen project als er geen doel is geformuleerd. Ik ga na een spelsimulatie niet naar huis voordat er concrete acties zijn geformuleerd en schrijf geen offerte als ik niet daadwerkelijk denk dat ik een klant echt kan helpen.
Hoe zit het dan met organisaties?
Werken moet ook leuk zijn is mijn motto. En goede samenwerking en samen een echt gesprek kunnen voeren zijn voor mij cruciaal in organisatieontwikkelingstrajecten. Maar heeeee, er moet wel geld verdiend worden! Teams hebben kaders nodig, ze moeten weten waar ze naartoe werken en vooral willen ze weten wanneer ze het goed doen. In een spelsimulatie is het nut van een scorebord dat je input hebt voor de evaluatie.
Misschien toch een goed idee: scoreborden op kantoor, dan hebben we iets te bespreken in al die vergaderingen…!
Marjolijn